Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα μουσείο κυκλαδικής τέχνης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα μουσείο κυκλαδικής τέχνης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

4.2.10

λήθη: ο χώρος των δυνατοτήτων



Μαζί με εικόνες του -τρία χαρακτικά σε λινόλεουμ, και μιά νερομπογιά-, κάποια λόγια του Palle Nielsen, του Δανού καλλιτέχνη, έργα του οποίου είδαμε πέρσι στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, όπως τα σημείωσα, ακούγοντάς τον να μιλά στο τηλεοπτικό ντοκυμανταίρ που προβαλλόταν στην έκθεση εκείνη.



[Όταν ήταν παιδί, του άρεσε το λιμάνι της Κοπεγχάγης:]


- Εγώ ο ίδιος γινόμουνα καράβι, κάθε που περπατούσα στα φθινοπωρινά φύλλα.
- ... πού και πού, ένα θρόισμα από τα πράγματα που μας ανησυχούν.


[Φαντάζεται έναν μελλοντικό –φανταστικό;- κόσμο:]


- Οι φάλαινες αναλαμβάνουν τον κόσμο. Θα νικήσουν.



[Αναφερόμενος σε ημι-φανταστικά τοπία που απεικόνισε:]

- Ορισμένα μέρη σαν να βρίσκονται σε μιά γαλήνια, σκονισμένη αναμονή.
- Η πόλη των ονείρων, η χώρα των πάρκων, έχουν αποσβολωθεί από τον ύπνο.



- Η Ευρώπη παραπαίει με κοντόφθαλμη απληστία.
- Αυτό που χρειαζόμαστε είναι να ξεχάσουμε λίγο τον εαυτό μας, ώστε τα βαθύτε
ρα πράγματα να βγουν στην επιφάνεια.
- Λήθη: ο χώρος των δυνατοτήτων.